رابطه بین هوش معنوی وخودکارآمدی دبیران مقطع متوسطه

خودکارآمدی معلمان نقش اساسی در تربیت و آموزش دانش آموزان دارد. لذا وجود هر گونه مشکل در خودکارآمدی معلمان می تواند بر عملکرد شغلی آنها تأثیر گذاشته و به جامعه دانش آموزی و طبیعتاً آینده کشور منتقل شود.تقویت و توجه به ویژگی خودکارآمدی در عملکرد معلمان ، مستلزم شناسایی عوامل پیشایندی یا تعیین کننده آن می باشد. یکی از این عوامل که می تواند خودکارآمدی معلمان را تحت تأثیر قرار دهد و در این تحقیق مورد بررسی قرار گرفته است هوش معنوی می باشد. هوش معنوی بعنوان درجه غایی از هوش انسانی مطرح می باشد که از باورهای اساسی فرد نشأت می گیرد بر رفتارهای او تأثیر می گذارد.بنابراین هدف از این تحقیق بررسی رابطه بین هوش معنوی و خودکارآمدی دبیران می باشد . برای انجام این تحقیق تعداد 107 پرسش نامه در بین دبیرانی که توسط نمونه گیری تصادفی انتخاب شده بودند توزیع گردید . که برای سنجش متغیرها از پرسش نامه هوش معنوی کینگ و خودکارآمدی دبیران بندورا استفاده شد. تجزیه و تحلیل دادها حاصل از آزمون های همبستگی پیرسون، تحلیل رگرسیون ومعادلات ساختاری نیز نشان داد که رابطه مثبتی بین هوش معنوی و خود کارآمدی وجود دارد که این رابطه برابر با 81% بوده است و همچنین در بین ابعاد هوش معنوی آگاهی متعالی بیشترین رابطه را با خود کارآمدی داشته است نتایج تحقیق همچنین بیانگر این می باشند که هوش معنوی متغیر قابل رشد و پرورش می باشد و توجه به این بعد می تواند در افزایش خودکارآمدی معلمان نقش اساسی ایجاد کند